Czas powstania: 1912-1938.
Opis cech fizycznych: Świątynia jednonawowa neogotycka z ołtarzem głównym z wizerunkiem Matki Boskiej Królowej Pokoju oraz obrazem patrona św. Franciszka znjdującego się na zasłonie.
Opis kontekstów historycznych: W 1891 w Zabierzowie zbudowano kaplicę usytuowaną przy norbertańskim ogrodzie dworskim na miejscu dawnej kaplicy z 1741 powstałej z inicjatywy ksieni norbertanek na Zwierzyńcu Brygidy Otfinowskiej. Od 1902 czyniono starania o wybudowanie kościoła, której udzielił kardynał Jan Puzyna. W 1907 wybudowano plebanię zaprojektowaną przez Jana Sas-Zubrzyckiego (wówczas mieszkańca Zabierzowa) organistówkę oraz przygotowano miejsce na cmentarz. 9 lutego 1909 na Walnym Zebraniu obywateli Zabierzowa zapadła decyzja o rozbudowie kaplicy. Wiosną 1912 ruszyła budowa kościoła projektowanego przez Józefa Kryłowskiego. Trwała ona jednak niezwykle długo. W 1933 wstawiono w świątyni pierwsze trzy witraże, a po trzech latach pojawiły się kolejne. W 1934 zakupiono do ołtarza głównego alabastrową figurę Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem. W 1936 wykończono wnętrza świątyni, która uzyskała wówczas wezwanie św. Franciszka z Asyżu. Wtedy też odprawiono w niej pierwszą mszę świętą. 19 listopada 1938 kościół został konsekrowany. Z lat 1954-1955 pochodzi polichromia wewnątrz kościoła. W latach 1969-1971 kościół rozbudowano o dwukondygnacyjny przedsionek z ceglaną elewacją szczytową, na osi ozdobioną przeszklonymi otworami oddzielonymi od siebie słupami z piaskowca pińczowskiego. W kościele znajdują się relikwie św. Feliksa i św. Andrzeja Boboli.
Województwo: małopolskie
Gmina: Zabierzów
