Czas powstania
XVII w.
Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu
Kościół jest murowany, kryty gontem, sklepiony beczkowo, na dachu ma barokową wieżę. Ołtarz w nim renesansowy, bogato złocony, ozdobiony 4 kolumnami. W nim wmontowany jest obraz bardzo dobrego pędzla, wyobrażający św. Barbarę. Kościółek posiada chór, wsparty na dwóch żłobkowanych kolumnach.
Opis kontekstów historycznych
W północno-zachodniej części miasta, między ulicami Częstochowską a 3-Maja znajduje się kościół św. Barbary, fundowany wraz z przytułkiem dla ubogich przez rodzinę Kawieckich: Stanisława i Barbarę z Przerębskich (zm. 1679 r.). Prebenda św. Barbary miała erekcję z 1670 r. oraz zapis 7000 zł. Kościół konsekrowany był przez Mikołaja Oborskiego – sufragana krakowskiego.
W przeszłości kościół ten od strony południowej łączył się ze szpitalem. Miał on własny fundusz, ziemię i zabudowania gospodarcze. Około 1863 r. szpital przemianowano na przytułek czyli dom schronienia dla kalek i starców. Administracja funduszem szpitalnym podlegała nadzorowi parafialnemu, na czele którego stał wójt gminy Koziegłowy. Część szpitalna zachowała się jeszcze do dziś, ale nie spełnia już pierwotnej funkcji. Do 1990 r. odbywały się w niej zajęcia z katechezy dla dzieci i młodzieży.
Obecnie kościół św. Barbary został powiększony o część budynku poszpitalnego, stojącego na przedłużeniu świątyni od strony południowej. Przekształcono ją na nawę, a dawny kościółek zamieniono na prezbiterium.
Przy świątyni zachowało się miejsce na pochówek, poświęcone 12.12.1805 r. przez ks. Marcina Siemińskiego – komisarza biskupa wrocławskiego. Grzebano tam zmarłych do chwili zapełnienia i przygotowania nowego cmentarza poza miastem.
W 1994 r. kościół pięknie odnowiono, a cały obiekt ogrodzono. W dzień św. Barbary odprawiane są w nim nabożeństwa.
Dane identyfikacyjne
Województwo: śląskie
Gmina: Koziegłowy