1913 rok.
Obecny kościół parafialny p.w. św. Anny w Wadowicach Górnych o gmachu murowanym, został zbudowany w 1913 roku według projektu znanego architekta, Teodora Talowskiego. Konsekracji w 1925 roku dokonał bp tarnowski Leon Wałęga. Budynek znacznie ucierpiał w czasie II wojny światowej. Do świetności powrócił po długich remontach. W 1957 roku odbudowano wieżę. W latach 2003-2006 odbudowano gruntownie zewnętrzną ceglaną elewację.
Kościół reprezentuje styl neogotycki z cegły, z użyciem kamienia, jest pokryty blachą miedzianą. Konstrukcji jednonawowej, z transeptem i krótkim prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Po bokach ulokowane są dwie przybudówki zakrystyjne. Od frontu widnieje wieża o kwadratowej podstawie, która w górnej części jest węższa, z ośmioboczną nadstawą zwieńczona iglicą.
Wewnątrz występują sklepienia gwiaździste i krzyżowe, wszystko przeplecione bogatymi detalami architektonicznymi neogotyckimi i romańskimi. Kościół posiada trzy ołtarze gotyckie. W głównym ołtarzu znajduje się obraz św. Anny, a za tym obrazem jest odsłaniana rzeźbiona scena ukrzyżowania. W dwóch bocznych ołtarzach znajdują się odpowiednio figury św. Franciszka z Asyżu i Matki Bożej. Świątynię zdobią także piękne witraże.
Patronką kościoła jest św. Anna, w myśl wywodzącej się z Jerozolimy tradycji pozabiblijnej matka Najświętszej Marii Panny.
O pierwszym kościółku (kaplicy) p.w. św. Anny na tym terenie pojawia się wzmianka w 1577 roku. Kolejny drewniany kościół zbudowano w Wadowicach Górnych w 1692 roku. Wzmianka o nim, że spełniał również funkcje obronne pochodzi z roku 1772. W związku z wybudowaniem w roku 1913 nowego murowanego kościoła, został on przeniesiony (w 1916 roku) do miejscowości Jamy i tam do dziś pełni funkcję kościoła parafialnego.
Województwo: podkarpackie
Gmina: Wadowice Górne
