Realizacja projektu dot. pierwszego społecznego zakładu dla umysłowo chorych w Otwocku zaczęła się w 1906 roku kiedy kilku lekarzy i jeden sędzia założyło Towarzystwo Opieki nad Ubogimi Nerwowo i Umysłowo Chorymi Żydami w Polsce. Teren pod ten projekt zakupiono w 1908r (pieniądze na zakup gruntu udało się zgromadzić dzięki Zofii Endelmann, która na ten cel oddała swoją biżuterię. To jej Zofiówka zawdzięcza swoją nazwę). W tym samym roku powstał pierwszy z pawilonów – pawilon męski. W 1910 roku udało się dokończyć budowę pawilonu dla kobiet. W kolejnych latach powstały kolejne pawilony. W latach 30-stych XXw. Zakład oferował 275 miejsc i był największym sanatorium w ówczesnym Otwocku. Pierwszym kierownikiem Zakładu był dr Samuel Goldflam – neurolog i pionier mikroskopii układu nerwowego. Prowadzona w Zofiówce terapia i leczenie koncentrowały się głównie na przywróceniu chorych społeczeństwu oraz terapii poprzez pracę. Do Zofiówki trafiali głównie niezamożni Żydzi – leczono ich w przeważającej mierze bezpłatnie. W przypadku nielicznych chorych, pobyt opłacany był przez rodziny lub gminy.
W trakcie II wojny światowej, Zofiówka znalazła się na terenie getta uzdrowiskowego. Do 1942r. Nadal leczono tutaj psychicznie chorych Żydów – był to jedyny taki zakład na terenie całego Generalnego Gubernatorstwa. W sierpniu 1942r. Nastąpiła likwidacja getta, w trakcie której rozstrzelano ponad 100 pacjentów Zakładu oraz kilkoro lekarzy. Części personelu udało się uciec. Po likwidacji getta, Niemcy planowali urządzić w Zofiówce ośrodek Lebensbornheim–Ostland, plany te jednak nigdy nie zostały zrealizowane. Po zakończeniu II wojny światowej, w Zofiówce funkcjonował m.in. Socjalistyczny Ośrodek Szkoleniowy oraz Centralna Szkoła Aktywu ZMP. Od lat tych, w Zakładzie znajdowało się sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci i młodzieży, a od II połowy lat 60tych – także sanatorium przecigruźlicze dla dorosłych. W latach 80tych XX w. Zofiówka stała się filią Zespołu Neuropsychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Zagórzu. Zofiówka od wielu lat jest opuszczona, a jej budynki stopniowo niszczeją. Prawa do udziału w nieruchomości próbują pomiędzy sobą ustalić Gmina Wyznaniowa Żydowska, Starostwo Powiatowe oraz Marszałek Województwa.
