Warsztaty średniowieczne i słowiańskie nad jeziorem Steklin w grodzisku pokasztelańskim w Steklinie
Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Gród w Steklinie powstał w VI wieku a w X w. stał się jednym z największych grodów tej okolicy a może i polskich. Znaleziska z XI wieku potwierdzają niespotykane miejsce grodu na szlakach handlowych po tej stronie Wisły. Gród był ogrodzony palisadą i maiła olbrzymie podwyższenie od strony lądu i nieco mniejsze od strony wody. Warsztaty średniowieczne połączone z nocą kupały robimy z dziećmi i Stowarzyszeniami w grodzisku lub w parku przy dworze w Steklinie od 8 lat co roku.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Grodzisko po grodzie kasztelańskim jest wyjątkowo dobrze zachowane, co prawda trochę dzikich drzew go przysłania ale wewnątrz prezentuje się jako prawie cylindryczne wgłębienie z czytelnym wzgórzem dookoła majdanu grodu. Trzeba sobie wyobrazić palisadę. Jezioro jest polodowcowe bardzo wąskie i długie (wygląda jak rzeka) . Nasze warsztaty to łódź wikingów, nauka wiosłowania, zielarstwo, garncarstwo, gry i zabawy, jadło średniowieczne, wicie wianków, muzyka, rzeźbiarze, wikliniarze, strzelanie z łuków, sprawnościowe zawody i konkursy na strój i wianek, szukanie kwiatu paproci.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Jeśli chodzi o historię grodu w Steklinie to sięga ona VI wieku, ale rozwój grodu jako jednego z centralnych grodów na terenie między Wisłą Drwęcą i Skrwą (czyli późniejszej Ziemi Dobrzyńskiej) a może i jednego z najważniejszych w Polsce środkowo-północnej przypada na X- XI wiek. Gród maił wspaniałe usytuowanie w zakolu jeziora i był z trzech prawie stron broniony wodą a tylko od lądu miał potezniejszą palisadę. Ten gród jako zapewne gród kasztelański znajduje się w falsyfikacie mogileńskim z 1065 roku. Rozwijał się wspaniale o czym świadczy kilka znalezisk srebrnych monet na podgrodziu oraz znalezisko misy brązowej oraz broni a także ceramiki z X-XI wieku. Niestety kilka łupieżczych ataków Prusów, Jaćwingów a nawet Litwinów doprowadził do kilkukrotnego zdobycia i spalenia grodu i w XII wieku. Funkcję grodu przejął Kikół a potem Słońsk. Obok w późniejszych latach rozwinęła się osada w Steklinie, gdzie w XIX wieku wybudowano potężny pałac a wraz z nim młyn, spichlerz i zabudowania dworskie a także posadzono piękny park z 52 gatunkami drzew i aleją lipowo-grabową do jeziora.
W grodzisku lub w parku od kilkunastu lat robimy z harcerzami noce kupały a od kilku lat średniowieczne warsztaty z udziałem łodzi Wikingów, czasem warsztatami szkutniczymi i kowalskimi, zawsze z wikliniarskimi, z nauką i konkursem strzelania z łuku, z konkursem na wianek i z nauką wicia wianków, nanizania paciorków, czasem krajek, rzeźbą, ceramiką, tworzeniem muzyki, tańcami, konkursem piosenek, spotkaniami międzypokoleniowymi. jest wioska słowiańska z krajkami, jadłem średniowiecznym, jest wioska Waregów z tarczami i wyposażeniem, są pokazy walk rycerzy. Są też skrybowie z piórami i tuszem. Zabawa dla dzieci i dorosłych połączona z nauka.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Grodzisko po grodzie w Steklinie w literaturze nazywane Steklin-Niedźwiedź jest dobrze zachowanym majdanem grodu na terenie wód Polskich (Steklinek), Steklina i Niedźwiedzia (część grodu i podgrodzia). Dworek w Steklinie niestety nie ma się najlepiej. Całkiem przyzwoicie trzymał się do 1991 roku kiedy był siedzibą SHRO Steklin ale brak możliwości wykupienia go wobec istnienia spadkobierców powoduje że od 30 lat popada w ruinę. W parku nadal wiele gatunków drzew się utrzymało choć największe okazu wiązu i dębu legły na skutek wichury i pioruna.
