widok kościoła od strony północnej

Nazwa Gminnego Cudu Regionu – Gotycki kościół z XIV wieku w Czernikowie – prowincjonalny kościół.

Czas powstania Gminnego Cudu Regionu

Kościół ma datę erygowania 1370 ale główna budowa była realizowana w XV wieku. W XVI i XVII jest remontowany, przebudowany. Potem jest otynkowany i rozbudowany w 1908 roku z rozpruciem prezbiterium. W 1966 roku jest regotyzowany i teraz ten zabieg jest utrwalany.

Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu

Z zewnątrz nasza świątynia jest perełką gotycką (taki prowincjonalny gotyk na dotyk) i jest główną wizytówką Czernikowa. Kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja jest murowany z cegły gotyckiej o różnym zabarwieniu czyli o różnym stopniu wypalenia. Kościół był regotyzowany w 1966 roku i ma wiele cech gotyku (cegła, układ wendyjski cegieł, portal z ostrym łukiem trójuskokowy, blendy nad wejściem potrójne, na wieży, przypory czyli szkarpy (skarpy), sklepienie krzyżowe w kruchcie) . Wnętrze natomiast ma barokowe.

Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu

Kościół został erygowany w 1370 w czasach zamętu po śmierci Kazimierza Wielkiego. Dopiero po bitwie pod Grunwaldem był naprawdę czas spokoju i kontynuacji, czas sprzyjający do ukończenia budowy. Założycielem inwestycji był biskup płocki w XIV wieku. Tymczasem Czernikowo istniało już co najmniej w 1309 roku , kiedy to biskup płocki Jan Wysoki włączył wsie Obrowo i Łążyn do parafii Czernikowo. Kościół natomiast co prawda powstał w wieku XIV czyli powstał jako gotycki ale w następnych wiekach zmieniano jego konstrukcję dachową aż w końcu gotyk tylko pozostał w cegle i elementach dekoracyjnych. Natomiast we wnętrzu od XVII wieku możemy podziwiać ołtarz Matki Boskiej Śnieżnej przykrytej suknia trybowaną. W ołtarzu głównym jest obraz Matki Boskiej Czernikowskiej jeszcze w XIX wieku otoczony kultem o czym świadczą wota (których było ponad sto).

Zadaniem tego wpisu jest przede wszystkim przypomnieć wszystkie elementy gotyckie i pokazać je na średniowiecznej budowli ( owe szkarpy, skarpy, przypory, blendy, okna gotycki, elementy wyposażenia, sklepienie w kruchcie i galeria wieżyczkowa na chór.

Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu

Kościół św. Bartłomieja był kilkukrotnie remontowany w XX wieku z różnych fundusz, jest dobrze zachowany, wielokrotnie odnawiany, malowany, ma wymieniana blachę, wewnątrz odbyły się remonty ołtarza głównego i bocznych. Utrzymuje się jeszcze tradycja odpustu na św. Bartłomieja 24 sierpnia ( i skromniejsza na 8 sierpnia- tu konkurencja MB Skępskiej ze Skępego jest znacząca).

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj