Zespół parkowy przy pałacu w Rąbinie to malownicze założenie krajobrazowe, które stanowi integralną część dawnego majątku ziemskiego. Został założony w połowie XIX wieku, czyli kilkadziesiąt lat przed wzniesieniem samego pałacu w 1920 roku. Park ten wpisuje się w typowe dla tego okresu trendy w projektowaniu terenów zielonych, gdzie dominowała koncepcja parku krajobrazowego, imitującego naturalny krajobraz.
Park został założony w dolinie rzeki i jest charakterystycznym przykładem sztuki ogrodowej z tego okresu. W 1978 roku został wpisany do rejestru zabytków (nr rej. 1057). Park stanowi integralną część krajobrazu kulturowego, z cennymi drzewostanami i układem przestrzennym typowym dla założeń dworskich z tamtej epoki.
Zespół parkowy został objęty ochroną prawną i wpisany do rejestru zabytków pod numerem 1057 dnia 28 czerwca 1978 roku. W parku znajduje się wiele cennych gatunków drzew, które tworzą różnorodny ekosystem. Prawdopodobnie są to zarówno rodzime gatunki, jak i egzoty, które były popularne w tego typu założeniach.
Obecnie park wymaga prac konserwatorskich, podobnie jak pałac, który z nim sąsiaduje. Mimo to pozostaje miejscem o wyjątkowej wartości przyrodniczej i historycznej, będąc ważnym elementem dziedzictwa kulturowego gminy Rąbino.