Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Kościół został zbudowany w 1840 r.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Jest to budowla szachulcowa w konstrukcji słupowo – ramowej. Wnętrze jest salowe, bez wyodrębnionego z nawy prezbiterium, zamknięte prostokątnie, otynkowane, ze stropem belkowym. Chór muzyczny jest wsparty na dwóch kolumnach, o prostej linii parapetu. Wejście główne do kościoła z boku nawy. Dach jest jednokalenicowy. Przy kościele stoi drewniana dzwonnica z dwoma dzwonami. Na placu przed kościołem stoi stara lipa o obwodzie 6 metrów. Choć w samym Gostyniu Łobeskim nie ma dużo mieszkańców to co niedzielę oraz w święta mogą oni się spotkać na wspólnej modlitwie i porozmawiać, co zdecydowanie przyczynia się do nawiązywania głębszych więzi między nimi od wielu lat.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół poewangelicki p.w. MB Różańcowej z 1840 r. Przejęty przez kościół katolicki po 2 wojnie światowej. Od wielu lat był on w opłakanym stanie, wymagał natychmiastowego, gruntownego remontu. Dzięki staraniu wielu osób w 2019r. udało się pozyskać fundusze unijne na roboty remontowo-konserwatorskie w ramach projektu pn. „Zwiększenie dostępności dziedzictwa kulturowego Pomorza Zachodniego i wzrost kompetencji kulturowych społeczeństwa poprzez zachowanie sakralnej zabytkowej infrastruktury drewnianej”. Kościół obecnie prezentuje się jakby dopiero co go wybudowano i z pewnością stał się atrakcją turystyczną wsi Gostyń i gminy Płoty.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Ze względu na małą ilość mieszkańców kościół jest dość ważną częścią ich kultury.
