Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Pierwotna świątynia w tej lokalizacji istniała już w XI wieku, a od 1284 roku należała do franciszkanów. W XIII wieku dzięki fundacji księcia Henryka V Brzuchatego i wsparciu mieszczan wzniesiono murowany kościół.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół św. Jana Chrzciciela wyróżnia się monumentalną fasadą z dwoma wieżami oraz półkolistą absydą. Wnętrze ma formę halową z kaplicami bocznymi otwartymi do środka, co tworzy przestrzeń pełną światła i harmonii.
Wymiary świątyni imponują – długość 60 m, szerokość 30 m, a wysokość nawy sięga 25 m. Gotyckie prezbiterium, które pełniło funkcję nekropolii Piastów, harmonijnie łączy się z barokowym korpusem.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół św. Jana Chrzciciela w Legnicy to jeden z pełnych historii zabytków Dolnego Śląska. Zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku na miejscu wcześniejszej świątyni, przyciąga uwagę swoją monumentalną barokową architekturą, bogatym wyposażeniem i fascynującą historią sięgającą czasów średniowiecznych.
W XIV wieku książę Wacław I legnicki powiększył budowlę, a w XVI wieku przejęli ją protestanci, przekształcając w kościół grzebalny książąt legnicko-brzeskich.
W latach 1677–1679 księżna Ludwika Anhalcka, matka ostatniego Piasta śląskiego, Jerzego Wilhelma, przebudowała prezbiterium w mauzoleum rodziny książęcej. Po przekazaniu kościoła jezuitom w okresie kontrreformacji, w 1714 roku rozpoczęto budowę nowej świątyni, zachowując jedynie gotyckie prezbiterium. Obecny kościół ukończono w 1727 roku, jednak już w 1744 roku runęła jego konstrukcja dachowa. Odbudowany w XIX wieku, służył jako kościół parafialny.
W XX wieku kościół przeszedł liczne remonty po zniszczeniach wojennych i pożarze w 1966 roku. Od 1947 roku jest zarządzany przez zakon franciszkanów, którzy przywrócili go do dawnej świetności.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Kościół kryje w sobie wyjątkowe dzieła sztuki sakralnej.
- Ołtarz główny z lat 1880–1881, wykonany w stylu neorenesansowym, ozdobiony rzeźbami z XVIII wieku.
- Ołtarze boczne, pochodzące z dawnych klasztorów bernardynów i benedyktynek w Legnicy.
- Barokowa ambona z XVIII wieku oraz organy z 1858 roku.
- Chrzcielnica z 1912 roku, zachwycająca finezją wykonania.
Gotyckie mauzoleum Piastów, będące częścią prezbiterium, jest miejscem spoczynku ostatnich książąt śląskich. Przebudowane przez Ludwikę Anhalcką, stanowi wyjątkowy przykład architektury sepulkralnej.