Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Kamienice Śledziowe, znane również jako Śledziówki, to zespół ośmiu zabytkowych budynków w sercu legnickiego rynku, w bezpośrednim sąsiedztwie Starego Ratusza. Pierwsza wzmianka o kamienicach pochodzi z 1574 roku, kiedy to powstały na miejscu dawnych kramów śledziowych. Ich wyjątkowa historia i architektoniczne piękno czynią je jednymi z najcenniejszych zabytków miasta.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Obecny zespół składa się z czterech kamienic renesansowych oraz czterech klasycystycznych, co jest efektem licznych przebudów przeprowadzonych w kolejnych wiekach. Charakterystyczne, trójkondygnacyjne budynki wyróżniają się harmonijnym połączeniem dwóch stylów, które razem tworzą unikalną kompozycję architektoniczną.
Najciekawsze zdobienia znajdziemy na kamienicach nr 54 i 55. Ozdobione są one renesansowymi sgraffitami, które powstały około 1570 roku. Dekoracje te, przedstawiające herb księstwa legnicko-brzeskiego oraz wizerunki damskiej i męskiej głowy, przez wieki były ukryte pod tynkiem, by ostatecznie zostać odsłonięte w 1934 roku. Budynek najbliższy ratuszowi zachował również gotyckie piwnice, które świadczą o jeszcze wcześniejszej historii tego miejsca.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
W latach 60. XX wieku przeprowadzono gruntowne prace renowacyjne. Odsłonięto wówczas zamurowane podziemia, a w latach 1962–1964 kompleks został poddany restauracji, dzięki czemu odzyskał swój dawny blask.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Kamienice Śledziowe są nie tylko architektoniczną ozdobą legnickiego rynku, ale także świadectwem bogatej przeszłości miasta. Ich harmonijne połączenie renesansu i klasycyzmu, starannie odrestaurowane detale oraz historyczne znaczenie sprawiają, że są symbolem tradycji i piękna Legnicy, przyciągającym uwagę miłośników historii i architektury.