Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
W legnickim Parku Miejskiego znajduje się wyjątkowy pomnik „Drzemiącego Lwa”. Powstały w 1872 roku, upamiętnia legniczan poległych podczas wojny prusko-francuskiej w latach 1870–1871. To rzeźba, która przez dekady pozostawała symbolem męstwa, pamięci i siły, a dziś pełni funkcję parkowej ozdoby.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Rzeźba przedstawiająca drzemiącego lwa jest kopią dzieła Christiana Daniela Raucha, którego oryginał zdobi grobowiec generała Gerharda Johanna Scharnhorsta w Berlinie. Lew, odlany w berlińskiej odlewni Gladenbeck Kunstgießerei, został wykonany ze spiżu pochodzącego z francuskiego działa, co dodatkowo podkreśla symboliczne znaczenie pomnika. Uroczystość odsłonięcia pomnika odbyła się 4 sierpnia 1872 roku, w drugą rocznicę bitwy pod Weißenburgiem.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Pomnik początkowo miał być dedykowany grenadierom legnickiego regimentu, którzy brali udział m.in. w bitwie pod Weißenburgiem. W czasie tych starć regiment poniósł ciężkie straty. Ostatecznie monument poświęcono wszystkim mieszkańcom Legnicy, którzy oddali życie w walce za ojczyznę.
Drzemiący lew, nawiązujący do męstwa pruskiego żołnierza, stał się także uniwersalnym symbolem siły i czuwającego ducha. Na cokole pomnika umieszczono inskrypcję:
„Pamięci bohaterów z powiatu legnickiego i miasta Legnicy oraz Regimentu Grenadierów Królewskich (2 Zachodniopomorskiego Nr 7) poległych w walkach lat 1870–1871”.
Pomnik przetrwał burzliwe dzieje XX wieku, najprawdopodobniej dlatego, że wizerunek lwa nawiązywał również do herbu miasta Legnicy. Dzięki temu jego pierwotne znaczenie militarne zostało zapomniane, a „Drzemiący Lew” stał się przede wszystkim dekoracją parkową i symbolem uniwersalnym.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Dziś, pozbawiony inskrypcji, wciąż zajmuje swoje miejsce w Parku Miejskim, będąc zarówno świadectwem historii, jak i atrakcją dla spacerowiczów, która zachwyca swoją majestatyczną formą i niezwykłą historią.