Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
1726 rok
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Figura przedstawia Chrystusa w charakterystycznej pozie frasobliwego, czyli z wyrazem zatroskanej, smutnej twarzy, co symbolizuje Jego rozmyślanie nad ludzkimi grzechami i cierpieniem. W tej ikonie Chrystus jest ukazany jako postać refleksyjna, w pewnym rodzaju wewnętrznej medytacji.
Figura została wyrzeźbiona z wapienia pińczowskiego, który jest twardym, jasnym kamieniem o charakterystycznej barwie i strukturze. Wapień ten jest materiałem szeroko wykorzystywanym w regionie Pińczowa i Buska-Zdroju do tworzenia rzeźb sakralnych i innych pomników, ze względu na swoją trwałość i łatwość obróbki. Kamień pozwala na uzyskanie subtelnych detali i wyrazistych kształtów, co jest widoczne w tym dziele.
Ze względu na wiek figury, mogą być widoczne pewne ślady erozji kamienia, wynikające z długotrwałego wystawienia na działanie warunków atmosferycznych. Niemniej jednak figura zachowała swoje najważniejsze cechy artystyczne, a detale, takie jak rysy twarzy czy drapowania szat, pozostają dobrze widoczne.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Przy wjeździe do wsi, na białej kolumnie stoi figura Chrystusa Frasobliwego z 1726 roku. Jak głosi legenda, cokół i podstawa figury są pozostałością po figurze ariańskiej.
W drugiej połowie XVI wieku, region Kielecczyzny, a szczególnie okolice Buska-Zdroju, był jednym z głównych obszarów działalności arianizmu w Polsce. Arianizm (znany również jako bracia polscy lub antytrynitaryzm) był nurtem religijnym, który odrzucał tradycyjną doktrynę Trójcy Świętej, głosząc, że Jezus Chrystus był jedynie człowiekiem, a nie Bogiem. Ruch ten miał istotny wpływ na religijną i społeczną historię Polski w okresie reformacji.
W Żernikach Górnych oraz w innych miejscowościach wokół Buska-Zdroju możemy znaleźć ślady tej historii. Legendy, takie jak ta o figurze Chrystusa Frasobliwego, której cokół miał pochodzić z figury ariańskiej, mogą wskazywać na to, że w tym regionie działalność arian była aktywna i miała swoje materialne ślady w postaci pomników, figur czy innych struktur. To, że Żerniki Górne były częścią tego regionu, pozwala przypuszczać, iż lokalne społeczności mogły być pod wpływem różnorodnych ruchów religijnych, w tym także ariańskich, które na pewnym etapie były silnie obecne na Kielecczyźnie.