Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Lata 30. XX wieku
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Eklektyczny budynek składa się z rotundy i trzech prostokątnych części wpisujących się w trójkąt, a tym samym w trójkątną działkę budowlaną. Obiekt murowany, ściany zewnętrzne wykonane z cegły ceramicznej pełnej na wapiennej zaprawie, w pełni otynkowany. Ścianki działowe wykonane z drewnianych bali, tynkowanych na trzcinie. Również stropy zrobione zostały z drewna. Pomieszczenia na dole są skupione w dwóch traktach zbiegających się w kierunku rotundy, liczące po trzy pomieszczenia w każdym. W poddaszu urządzono cztery pomieszczenia, zaś rotunda stanowi jedno wnętrze. Drewniana więźba dachowa pokryta blachą.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Dom, wg. projektu architekta miejskiego Tadeusza Zaremby, został wzniesiony dla krasnostawskiego lekarza Piotra Szpringera w latach 30. XX wieku. Podczas II wojny światowej, 22 lutego 1944 r., w domu tym zastrzelony został właściciel – doktor Szpringer podejrzewany o kolaborację z Niemcami. Po wojnie nieruchomość została przejęta przez Skarb Państwa i przekazana dla rzecz służby zdrowia. Budynek częściowo był zamieszkały, częściowo służył jako przychodnia lekarska. W późniejszym okresie służył za siedzibę Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Krasnymstawie.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Obiekt znajduje się w rękach prywatnych, od ponad trzydziestu lat jest nieużytkowany. Oryginalna kubatura budynku budzi powszechne zainteresowanie, zwłaszcza wśród osób przyjezdnych.
