Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
XVIII/XIX wiek
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Budynek postawiony na przełomie XVIII/XIX w., drewniany, konstrukcji zrębowej i sumikowo-łątkowej, na podmurówce kamiennej. Konstrukcja wzniesiona na rzucie wydłużonego prostokąta, dwukondygnacyjna, nakryta dachem dwuspadowym. Obecnie niezamieszkany.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Od końca XVI wieku w okolicach Solca Kujawskiego zaczęli pojawiać się osadnicy olęderscy. Pierwsi olędrzy pojawili się w Przyłubiu w 1594 roku, natomiast na początku XVII wieku kolejni osadnicy przybyli do innych podsoleckich miejscowości takich jak Otorowo czy Makowiska. Zmierzch osadnictwa olęderskiego nastąpił pod koniec XVIII wieku i był związany między innymi z militaryzmem pruskim. Do dziś na terenie soleckiej gminy zachowały się nieliczne pamiątki świadczące o kulturze olędrów. Jednym z nich była tzw. „Czarna Warszawa”. Budynek, który powstał na przełomie XVIII/XIX wieku pełnił początkowo funkcję spichlerza. Następnie zmienił funkcję na mieszkalną. Popularna nazwa budynku związana jest z jego pierwszymi mieszkańcami, którzy według tradycji mieli pochodzić z Warszawy i okolic, a także z kolorem zewnętrznym ścian.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Dostateczny.
Czarna Warszawa w Otorowie.