CZAS POWSTANIA:
I i II wiek naszej ery.
OPIS CECH FIZYCZNYCH GMINNEGO CUDU REGIONU:
W skład skarbu wchodzi 385 sztuk srebrnych denarów rzymskich. Łącznie do 2011 r. w miejscu znalezienia skarbu znaleziono 423 monety. Najstarsze pochodzą z czasów panowania cesarza Nerona ( 54-69 r. n.e.) Są też denary cesarzy Wespazjana, Domicjana, Nerwy, Trajana, Hadriana, Antoniusa Piusa (najmłodsze pochodzą z 150/151 r. n.e.), o czym świadczą ich podobizny na monetach. W skarbie najmłodszą monetą jest denar Lucylli, pochodzący z czasów panowania Marka Aureliusza ( 161-180 n.e.), która prawdopodobnie została później dorzucona do skarbu, gdyż jest jedyną z tego czasu i różni się kruszcem, kolorem i stanem zachowania. Stan zachowania pozostałych monet wskazuje, że nie były w długim, ani intensywnym obiegu. Część skarbu z Żulic można zobaczyć w Muzeum Zamojskim w Zamościu, a część (216 monet) w Muzeum w Koszalinie.
OPIS KONTEKSTÓW HISTORYCZNYCH:
Skarb przypisuje się ludności kultury przeworskiej. Znaleziono go w 1970 r. na polu Bronisława Senia w Żulicach. Denary rzymskie były przez prawie 200 lat były głównym obiektem wymiany handlowej, nie tylko w cesarstwie rzymskim. Liczny napływ monet rzymskich na ziemie obecnej południowo- wschodniej Polski datuje się od pocz. II w. do ok. 230 r. n.e. Kończy go masowe ukrywanie skarbów, tak jak w Żulicach. Może ktoś ukrył go przed najeżdżającymi te tereny w połowie II wieku naszej ery Gotami i Gepidami? To nadal pozostaje zagadką. Faktem jest, że jest to jeden z ciekawszych i lepiej zachowanych skarbów monet z południowo-wschodniej Lubelszczyzny.