CZAS POWSTANIA:
Kaplica w Żulicach (obecnie kościół) została zbudowana w latach 1827 – 28.
OPIS CECH FIZYCZNYCH GMINNEGO CUDU REGIONU:
Obiekt znajduje się przy głównej drodze do Telatyna i Hrubieszowa. Jest to budowla klasycystyczna, orientowana. Murowana z cegły, otynkowana. Nawa prostokątna, prezbiterium węższe, czworoboczne, z dwiema zakrystiami (późniejszymi) po bokach. W nawie i prezbiterium sufit na jednym poziomie, ozdobiony kasetonami. Pod nawą krypta. Fasadę tworzy portyk, którego cztery kolumny toskańskie podtrzymują trójkątny przyczółek. Narożniki nawy i prezbiterium boniowane, wokół kościoła wydatny okap. We wschodniej ścianie prezbiterium okulus. W ołtarzu głównym znajduje się XIX w. obraz przedstawiający scenę Ukrzyżowania z Matką Boską Bolesną, św. Janem Ewangelistą i Marią Magdaleną. Od strony wschodniej kościoła znajdują się trzy pomniki: Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego, Dominikanina o. Jacka Misiuty pochodzącego z Dutrowa, który został zamordowany przez NKWD w Czortkowie w 1941r. oraz św. Jana Pawła II. Przy kaplicy znajduje się cmentarz z 2 poł. XIX w., użytkowany do dzisiaj.
OPIS KONTEKSTÓW HISTORYCZNYCH:
Kaplica w Żulicach wybudowano staraniem właściciela okolicznych ziem Wincentego Makomaskiego z przeznaczeniem na kaplicę grobową rodziny Makomaskich. Najpierw był świątynią grekokatolików. Od 1875 r. była cerkwią prawosławną. W 1919 r. przekazana rzymskokatolikom, jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Rzeplinie. Wiosną 1944 r. świątynię częściowo zniszczyli Ukraińcy. W 1947 r. odbudowano ją, a w 1972 r. w Żulicach utworzono samodzielną parafię pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego.
Zasługuje na miano Gminnego Cudu Regionu ze względu na swoje unikalne w tej okolicy cechy architektoniczne, bogatą historię oraz znaczenie dla mieszkańców. Jej piękno i historia przyciągają turystów, co czyni ją istotnym punktem w regionie.