CZAS POWSTANIA:
Prawdopodobnie gród wzniesiono w X – XI w., ale jeszcze w XII i XV w. budowano umocnienia.
OPIS CECH FIZYCZNYCH GMINNEGO CUDU REGIONU:
Jest to grodzisko typu wyżynnego, na lessowym cyplu, wysuniętym w podmokłą dolinę rzeki Kamionki (prawy dopływ Huczwy), około 1 km na północny zachód od zabudowań wsi. Ma dobrze zachowany kształt pierścieniowaty z kolistym majdanem o wymiarach 58-79 m. Otoczony jest podwójnym wałem. Z trzech stron opada stromo ku dolinie. Od wschodniej strony głęboka na 8 m fosa. Od strony północno-wschodniej w wałach jest przerwa, przypuszczalnie tu była brama do grodu. Zewnętrzny wał otwiera się od południa, tędy prowadziła droga do wody dla ludzi i zwierząt. Do dziś, poza podwójnymi wałami i fosą zachowały się ślady lochów, które miały prowadzić do pobliskich lasów. O miejscu tym krążą różne legendy. Z grodziska rozciąga się wspaniały widok. Rosną na nim bardzo rzadkie rośliny, m.in. żmijowiec czerwony.
OPIS KONTEKSTÓW HISTORYCZNYCH:
Gród w Posadowie powstał na miejscu wczesnośredniowiecznej osady i prawdopodobnie stanowił jeden z elementów obronnych tzw. Grodów Czerwieńskich. Zniszczony przypuszczalnie w XV w. przez Tatarów. W 1837 r. na terenie grodziska znaleziono elementy uzbrojenia: szyszak, naramienniki i ostrogę. W latach 70.XX w. prowadzono tu badania archeologiczne. Obecnie grodziskiem opiekuje się gmina Telatyn. Nadal czeka na kompleksowe badania.