Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Przypuszcza się, że w XV i XVI wieku, na miejscu obecnego dworu, istniał drewniany dwór, po którym nie zachował się żaden ślad. Najstarszą obecnie część dworu datuje się na drugą połowę XVII w.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Dwór w Bistuszowej to klasycystyczny budynek o charakterystycznej, eleganckiej bryle z łamanym dachem i centralnym portykiem wspartym na kolumnach. Jego najstarsza część, zachowane piwnice ze sklepieniami żaglastymi, znajduje się w zachodniej części obiektu i pochodzi z drugiej połowy XVII wieku. Dwór otacza park krajobrazowy, zawierający aleje, trawniki, klomby kwiatowe oraz staw. Elementem wyróżniającym jest altana koncertowo-taneczna, która podkreśla rekreacyjny charakter założenia.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Historia Dworu w Bistuszowej sięga XV wieku, kiedy to na jego miejscu istniał folwark o powierzchni 14 łanów książęcych, należący do Stanisława Burzyńskiego herbu Pobóg. Drewniany dwór z tamtych czasów nie zachował się, jednak Burzyńscy byli właścicielami Bistuszowej aż do końca XVIII wieku i to im przypisuje się budowę pierwotnej wersji obecnego dworu. W XVIII wieku dwór przeszedł gruntowną rozbudowę w duchu klasycystycznym, która nadała mu istniejącą do dziś formę.
W XIX wieku dwór często zmieniał właścicieli, aż do 1882 roku, gdy przeszedł w ręce rodziny Bossowskich herbu Ślepowron. W okresie powojennym obiekt uległ dewastacji, będąc użytkowany jako szkoła, przedszkole, czy siedziba instytucji. Dopiero po roku 2002, dzięki staraniom nowych właścicieli, przeprowadzono kompleksową renowację budynku oraz przyległego parku, przywracając mu dawny blask.
Dziś dwór jest ważnym świadkiem historii regionu, symbolizującym zmieniające się dzieje właścicieli i funkcji na przestrzeni wieków. Jako okazały budynek jest miejscem chętnie wybieranym do organizowania tam wesel, komunii, jubileuszów, konferencji i wielu innych wydarzeń.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Dzięki pracom renowacyjnym prowadzonym w latach 2002–2005, został podniesiony do stanu świetności. Obecnie obiekt jest starannie odrestaurowany, a jego otoczenie, w tym park krajobrazowy, regularnie pielęgnowane. Budynek jest w doskonałym stanie. Dwór stanowi atrakcję regionu, przyciągając uwagę zarówno miłośników historii, jak i osób poszukujących urokliwego miejsca wypoczynku.