Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Jest to świątynia rzymskokatolicka, która ta została zbudowana w latach 1856–1864. Kościół został zaprojektowany przez Antoniego Stacherskiego.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół parafialny w Rzepienniku Biskupim to świątynia w stylu narodowym, osadzona na litej skale. Kościół jest osadzony na fundamencie ułożonym z kamieni. Ściany wykonane z kamienia i czerwonej cegły. W ściany wpleciona jest inskrypcja erekcyjna z zendrówki, czyli cegły ceramicznej, która jest zbyt mocno wypalona, częściowo zeszklona i wykorzystywana zazwyczaj w celach dekoracyjnych podkreśla ona neogotycki charakter budowli. Budynek zaprojektowano na planie krzyża łacińskiego z orientowanym prezbiterium, dwuwieżową fasadą oraz bogatym detalem architektonicznym. Wewnątrz kościoła uwagę przykuwa polichromia autorstwa Jana Bulasa, która łączy motywy kwiatowe i modernistyczne elementy. Świątynia zachwyca także wyposażeniem – ołtarz główny w formie tryptyku przedstawia sceny z życia Matki Bożej, a boczne ołtarze zdobią barokowy obraz Matki Boskiej Rzepiennickiej oraz rzeźby wykonane w tyrolskich pracowniach. Witraże oraz Stacje Męki Pańskiej dodają wnętrzu artystycznej głębi. Kościół uzupełniają detale, takie jak masywny chór muzyczny z organami oraz figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej umieszczona na placu przed kościołem. Do świątyni prowadzą strome, kamienne schody.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Historia kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rzepienniku Biskupim jest ściśle związana z działalnością ks. kanonika Józefa Ciurkiewicza, który był inicjatorem budowy i jednym z głównych fundatorów. Wsparcia udzielili także Ksawera i Adam Szołayscy, ofiarując drewno na konstrukcję świątyni. Konsekracji kościoła dokonał 3 lipca 1904 roku sufragan przemyski Karol Fischer. Świątynia zyskała miano „wiejskiej katedry” ze względu na swoją monumentalność i styl inspirowany francuskimi katedrami gotyckimi.
Plac przykościelny został ogrodzony w XIX wieku, jednak obecny parkan pochodzi z lat 1953–1955. W trakcie I wojny światowej prace budowlane nowego parkanu zostały wstrzymane, a modernizacja otoczenia świątyni zakończyła się dopiero po wojnie. Kościół upamiętnia także bohaterów, m.in. żołnierzy Armii Krajowej poległych w czasie II wojny światowej. Wewnątrz kościoła znajdują się epitafia poświęcone pamięci fundatora kościoła ks. Józefa Ciurkiewicza oraz właścicieli Rzepiennika Biskupiego i Strzyżewskiego rodziny Szołayskich. Tradycje i kultura regionu znajdują odzwierciedlenie w licznych epitafiach i pamiątkowych tablicach umieszczonych w świątyni.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Kościół Wniebowzięcia NMP w Rzepienniku Biskupim jest dobrze zachowanym przykładem neogotyckiej architektury sakralnej. Jego konstrukcja, wzniesiona z czerwonej cegły i kamienia, przetrwała próbę czasu, a liczne renowacje, w tym wymiana parkanu w latach 1953–1955, świadczą o dbałości lokalnej społeczności o ten zabytek. Wnętrze kościoła, zdobione modernistyczną polichromią autorstwa Jana Bulasa, także utrzymano w świetnym stanie dzięki systematycznej konserwacji.
Kościół jest aktywnie wykorzystywany w celach liturgicznych, stanowiąc główną świątynię parafialną. Warto także wspomnieć, że organizowane są tutaj wydarzenia religijne i kulturalne, które wzmacniają więź społeczności z kościołem i podtrzymują jego funkcję jako centrum życia lokalnego.
Dane identyfikacyjne
Województwo: Małopolskie
Powiat: Tarnowski
Gmina: Rzepiennik Strzyżewski