W 1939 r. był to najnowocześniejszy tor wyścigów konnych w Europie i miejsce spotkań przedwojennej elity.
Pierwszy wyścig konny w Polsce miał miejsce w XVIII w., a regularne wyścigi z profesjonalnym torem zorganizowało w 1841 r. Towarzystwo Wyścigów Konnych i Wystawy Zwierząt Gospodarskich w Królestwie Polskim. Na pierwsze wyścigi trzeba było pojechać na granice miasta, choć obecnie to okolice ul. Polnej przy Polu Mokotowskim. Dopiero w 1925 r. Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce nabyło ok. 150 ha na Służewcu, należącym wówczas do dóbr wilanowskich. Postanowiono o budowie toru i trybun dla widzów. Głównym projektantem kompleksu był Zygmunt Plater-Zyberk, który w latach 30. XX w. opracował z zespołem tor główny i treningowy, miejsce do ćwiczeń i trybuny w modnym wówczas stylu funkcjonalistycznym i tzw. okrętowym. Innowacyjnym rozwiązaniem był podziemny tunel, którym wyprowadzano konie. Mieścił się między trybuną honorową a dżokejką, łączący teren treningowy z torem wyścigowym. Pomiędzy budynkami zaprojektowano również park w stylu angielskim.
Uroczyste otwarcie toru odbyło się 3 czerwca 1939 r. W tym czasie był to najnowocześniejszy i największy tor wyścigów konnych w Europie. W 1989 r. zespół został wpisany do rejestru zabytków. Obecnie obiekt nadal zachwyca architekturą, a od wiosny do jesieni miłośnicy wyścigów spotykają się tu niemal co weekend.
Adres: ul. Puławska 266.
