1593/94 – 1646
Opis Gminnego Cudu Regionu
Najznamienitsza i najbardziej znana postać wywodząca się w Koniecpola. Urodził się w 1593 lub 1594 roku w Koniecpolu.
Był jednym z największych wodzów I Rzeczypospolitej oraz jednym z najbogatszych magnatów kresowych. Zwycięzca spod Martynowa (1624), Hamersztynu (1627), Trzciany (1629), Ochmatowa (1644).
Był jednym z dziewięciorga dzieci Aleksandra Koniecpolskiego i Anny, z domu Sroczyckiej. Po ojcu był potomkiem Zawiszy Czarnego.
Karierę wojskową rozpoczął od wyprawy pod Smoleńsk w 1610 roku. Tam zginął jego brat – Przedbór. W 1615 roku podczas stacjonowania na Ukrainie pod komendą Stanisława Żółkiewskiego, pozyskał akceptację dowódcy i w tym samym roku ożenił się z jego córką – Katarzyną. Małżeństwo to trwało zaledwie półtora roku, gdyż Katarzyna zmarła podczas porodu wraz z synem Andrzejem. Pochowano ich w Koniecpolu.
W kwietniu 1618 roku Koniecpolski otrzymał buławę hetmańską, zostając w wieku 25 lat hetmanem polnym.
W 1620 roku w bitwie pod Cecorą dostał się do niewoli, gdzie przebywał do roku 1623. Dwa lata później brał udział w walkach z Kozakami, zmuszając ich uległości względem Polski.
W 1625 roku ruszył na następną wyprawę – przeciwko Szwedom. Po wyprawie szwedzkiej Koniecpolski został ponownie skierowany do obrony kresów południowo – wschodnich i stłumienia powstania pod wodzą Tarasa.
W kwietniu 1632 roku na kilka dni przed swą śmiercią król Zygmunt III mianował Stanisława Koniecpolskiego Hetmanem Wielkim Koronnym.
W latach 1633 – 1637 Koniecpolski zaangażowany był w sprawy kozacko – tatarskie, spędzając swój czas na kresach.
Jako senator wziął udział w sejmach: 1626 (II), 1627, 1629 (I), 1629 (II), 1631, 1632 (I), 1632 (II), 1632 (III), 1635 (I), 1637 (I), 1637 (II), 1638, 1639, 1640, 1642, 1643, 1645 roku[8]. Poseł województwa sieradzkiego i ziemi wieluńskiej na sejm zwyczajny 1613 roku[9]. Poseł na sejm 1624 i 1625 roku z województwa podolskiego.
Umarł 11 marca 1646 roku i pochowany został w swym majątku w Brodach na Ukrainie.
W koniecpolskim kościele znajduje się symboliczny nagrobek Stanisława Koniecpolskiego wystawiony przez Henryka Potockiego w XIX wieku. Hetman w pełnej zbroi rycerskiej spoczywa na wieku pustego grobowca, wspierając głowę na prawej dłoni, która przez kilkadziesiąt lat mocno dzierżyła miecz.
Dane identyfikacyjne
Województwo: śląskie
Gmina: Koniecpol