Dawny pensjonat Abrama Gurewicza to architektoniczna perełka Otwocka i jedna z wizytówek miasta. Jeden z największych ówcześnie drewnianych budynków w Europie. Powstawał na przestrzeni kilkunastu lat (między 1906 a 1921) i był stopniowo rozbudowywany – od niewielkiej willi Gurewiczanki, siedziby rodowej Abrama Gurewicza po ogromne Uzdrowisko Gurewicza, o powierzchni 2.700 m2, składające się z 7 przylegających do siebie skrzydeł. Urządzając uzdrowisko właściciele zadbali o wiele udogodnień dla kuracjuszy – budynek był podłączony do kanalizacji i bieżącej wody, w pełni zelekryfikowany i podłączony do linii telefonicznej. Uzdrowisko otoczono parkiem, urządzonym w stylu angielskim. Pensjonat nigdy nie posiadał statusu sanatorium ani szpitala – przyjmował jedynie rekonwalescentów i ludzi „szukających wypoczynku”.
Okres świetności pensjonatu został przerwany przez II wojnę światową. Podczas okupacji niemieckiej w budynku znajdowała się niemiecka komendantura oraz szpital wojskowy. Po zakończeniu II wojny światowej, budynek ponownie trafił w ręce rodziny Gurewiczów. Potomkowie Abrama Gurewicza w 1948r. sprzedali pensjonat Warszawskiemu Zarządowi Samorządowemu. Od tej pory budynek pełnił różne funkcje. Znajdował się tutaj szpital lotniczy i Liceum Medyczne. W 1997 właścicielem pensjonatu została Polska Fundacja Alzheimerowska. Nowy właściciel nie podjął prac remontowych i doprowadził do dewastacji budynku. W 2007r. Ze względu na zaniedbanie budynku przez fundację, pensjonat przejęło miasto, jednak również władze Otwocka nie miały pomysłu ani wystarczających fundusz na odrestaurowanie budynku. Dopiero w 2014 dawny pensjonat trafił w ręce nowego właściciela, który podjął się remontu. Projektu rewitalizacji pensjonatu Gurewicza został wykonany przez Grupa 5 Architekci. Budynek przeszedł gruntowny remont – willę rozebrano, zachowując możliwie jak najwięcej oryginalnych elementów. Utworzono betonowy szkielet, które obłożono odzyskanym z pensjonatu drewnem. W całości odrestaurowano dwie drewniane werandy oraz jedną ze ścian. Zachowano również w całości 7 pieców kaflowych, 26 drzwi wewnętrznych oraz żeliwne elementy schodów. W pełni zachowano zewnętrzny wygląd budynku – pensjonat odzyskał również swój pierwotny, biało-szary kolor.
Obecnie w pensjonacie Gurewicza znajduje się klinika ortopedyczna oraz ogólnodostępne restauracja i kawiarnia.
