Dawniej Dom Zdrojowy, a obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Budynek powstawał w latach 1926 – 1934, wg projektu Władysława Leszka Horodeckiego i Franciszka Michalskiego. Otwocki magistrat wiązał z „kasynem” bardzo duże nadzieje – na jego budową zaciągnięto wysoki kredyt, licząc na duże i szybkie zyski, które miały zostać przeznaczone na rozbudowę miejskiej infrastruktury. W krótkim czasie na Kasyno zaciągnięto ponad 2 mln złotych pożyczki, a miejskie inwestycje musiały być finansowane z kolejnych kredytów.
„Kasyno” w swoim założeniu miało pełnić rolę miejsca spotkań towarzyskich – znajdowały się tutaj pokoje do wynajęcia, restauracja i kawiarnia, sala balowa oraz pokój do gier klubowych. W krótkim czasie zyskało popularność i zaczęło skupiać życie towarzyskie miasta. Mimo ogromnej popularności i posiadania statusu „wizytówki miasta” kasyno okazało się przedsięwzięciem deficytowym, w bardzo krótkim czasie zamiast spodziewanych zysków, zaczęło przynosić straty. Już w 1937r. Pojawiły się oddolne inicjatywy zmierzające do zmiany przeznaczenia budynku – w Kasynie planowano urządzenie szkoły powszechnej. Plany te przerwała jednak II wojna światowania i wkroczenie Niemców do Warszawy. W otwockim kasynie zorganizowany został „dom żołnierski”, a po zakończeniu niemieckiej okupacji – szpital polowy i prawdopodobnie przez jakiś czas także Główny Urząd Bezpieczeństwa.
Od 1945r. budynek pełnił funkcje edukacyjne. Znajdowały się tu m.in. Miejska Szkoła Średnia, Miejskie Uzdrowiskowe Gimnazjum i Liceum, Liceum Pedagogiczne, Liceum dla Pracujących, Technikum Nukleoniczne i in. Obecnie kasyno jest siedzibą Liceum Ogólnokształcącego im. K.I. Gałczyńskiego.
Warto podkreślić, że wbrew obiegowej opinii Kasyno nigdy nie było kasynem w powszechnym znaczeniu tego słowa. Mimo doniesień prasy z lat 30-tych i licznych, ówczesnych kontrowersji budynek nie był „świątynią hazardu”, a po prostu miejscem spotkań i centrum życia towarzyskiego przedwojennego Otwocka. Najbliżej definicji „kasyna” budynek znajdował się prawdopodobnie w trakcie II w.ś., kiedy funkcjonował w nim niemiecki „dom żołnierski”.
