Ratuszowa 5a
Historia tego miejsca zaczyna się w 1617 r., do Warszawy sprowadzeni zostają bernardyni. Powstaje kościół i klasztor. Zakon był otoczony szczególną opieką przez władców z dynastii Wazów. W latach1640–1644 wzniesiono kaplicę z domkiem loretańskim. Jest to najstarszy zabytek Pragi, któremu udało się przetrwać zawieruchy dziejowe, potop, rzeź Pragi, okres napoleoński czy ostatnią wojnę. Znalazł się również w herbie, ustanowionym 10 lutego 1648 roku Praga otrzymała herb na mocy przywileju Króla Władysława IV, który dawnej osadzie nadał prawa miejskie.
Gdy bernardyni opuszczali klasztor zabrali figurę Matki Boskiej Loretańskiej ze sobą, można ją dzisiaj oglądać w kościele św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu. Dzisiaj w domku znajduje sie rzeźba Matki Boskiej Kamionkowskiej z Dzieciątkiem, przeniesiona z rozebranego kościoła skaryszewskiego z początkiem XIX wieku.
Obecny kościół zaprojektował Alfons Kropiwnicki w 1853 roku. Wchodząc od południowej strony, zobaczymy po prawej głaz, którego napis informuje, iż tutaj spoczywa Roch Kowalski, jeden z bohaterów Trylogii.