Dwór w Kłodnicy Dolnej

Dwór w Kłodnicy Dolnej z początku XIX w. to typowy przykład architektury rezydencjonalnej tego okresu. Powstał po roku 1804, kiedy to właścicielami majątku Kłodnica byli Ratyńscy. W 1847 r. został rozbudowany przez kolejnego właściciela – Wojciecha Piaseckiego i w tej formie istnieje do dzisiaj. Ostatnim właścicielem majątku dworskiego była Aleksandra Russanowska, która w 1921 r. ofiarowała 6 mórg ziemi jako darowiznę dla „Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Służebniczek” ze Starej Wsi, które w Kłodnicy mieszkają do dzisiaj. Towarzyszące dworowi zabudowania folwarczne pochodzą z okresu międzywojennego. W czasie swej świetności, reprezentacyjny zespół dworsko – parkowy w Kłodnicy szczycił się pięknymi alejami i rzadko spotykaną w Europie roślinnością. To właśnie tu (w latach 1836-1895) w majątku swojej żony mieszkał Władysław Kornel Zieliński, autor pierwszych przewodników po Lublinie i okolicach oraz monografii miasta Lublina. Był on również redaktorem „Kuriera Lubelskiego” i „Gazety Lubelskiej”. W wyniku reformy rolnej w 1944 r. majątek został rozparcelowany. Budynek dworu przez wiele lat był siedzibą szkoły podstawowej, która obecnie znajduje się w nowym budynku, który został zbudowany w parku dworskim. Dwór przez wiele lat niszczał, teraz jest w rękach prywatnych i właściciel przeprowadza remont.