Czas powstania
Biebrzański Park Narodowy powołano do życia w roku 1993.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Największy park narodowy w Polsce, który ma powierzchnę 592,23 kilometrów kwadratowych. Położony jest na terenach kotliny Biebrzańskiej.
Sercem parku jest 160-kilometrowa rzeka Biebrza, która rozlewa się na ogromne połacie rezerwatu. W efekcie rozlewiska Biebrzy, mokradła i bagna są niebywale trudnymi terenami, a najczęściej i niemożliwymi do przejścia chcąc zagłębić się w czeluści parku.
Żyzne, bagienne warunki to też najlepszy naturalny dom dla około 270 gatunków ptaków wodno-błotnistych i 50 gatunków ssaków, co przyciąga w te rejony wielu przyrodników czy ornitologów.
Z ciekawych faktów warto również wiedzieć, że raz w roku w okolicach kwietnia-maja nad parkiem przelatuje przeogromna ilość gęsi – szacunkowo mówi się o liczbie 40 000 ptactwa lecącego w zwartej grupie.
Najbardziej charakterystycznym ssakiem w parku jest łoś, którego bagienny teren jest największą ostoją w całej Polsce.
Opis kontekstów historycznych
Nazwa rzeki pochodzi od słowa bóbr. Biebrza pojawia się w dokumencie z 1358 roku, w którym Książe Kiejstut zatwierdza i opisuje granicę pomiędzy Litwą i dystryktem Grodzieńskim, a ziemią księcia Siemowita Mazowieckiego i jego dystryktami wizneńskim i goniądzkim. W dokumencie tym Bebrza występuje w formie nazwy polskiej („a Bebrza directe ad Thargouisko…”). Bóbr (bobr) jest ruską formą nazwy. Notatka z Kroniki krzyżackiej Dusburga z 1326 roku podaje Biber. Jest to dosłowne niemieckie tłumaczenie nazwy rzeki (Biber — bóbr), które mogło pochodzić zarówno z formy polskiej, jak i ruskiej.
W traktacie zawartym przez Witolda z Krzyżakami w 1398 roku pojawia się Beber. Zniekształcenie to może pochodzić od Bebrza lub Bóbr. Na ziemiach polskich jest kilka rzek, których nazwa pochodzi od bobrów. Nazwy te jednak zawsze brzmią: Bóbr, Bober, nigdy zaś Biebrza. Skąd ten wyjątek? Wyjaśnienie przynosi litewski wyraz babras, bebras, bebrus oznaczający bobra. Zatem polska nazwa Biebrza pochodzi od litewskiego słowa określającego bobra. Stanowi ona nawarstwienie na wcześniejszej nazwie bałtyckiej.