Czas powstania: 1807-1827, dawna cerkiew
Opis cech fizycznych: Budowla wznosi się na uboczu wsi, przy głównej drodze. Murowana z cegły, otynkowana, klasycystyczna, orientowana. Posiada prezbiterium i babiniec. Przy prezbiterium od północy zakrystia. Nad nawą kopuła kryta blachą. Nad wejściem głównym, w trójkątnym tympanonie umieszczona rzeźba Michała Archanioła.
Obok, po prawej stronie od wejścia: dzwonnica współczesna cerkwi, odnawiana, klasycystyczna. Murowana z cegły, otynkowana, kwadratowa z przybudówką od wschodu. Posiada dwie kondygnacje, w dolnej brama przejazdowa. Dach kryty blachą.
Na północ od świątyni, na cmentarzu przykościelnym stoi nagrobek z 1 poł. XIX w. klasycystyczny, kamienny w kształcie obelisku, zwieńczony kulą, pozostałość po dawnym cmentarzu. Spoczywa w nim duchowny grekokatolicki. Ponadto w otoczeniu świątyni stoi kamienna figura Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej z 1971 r. i współczesny ołtarz polowy oraz krzyże misyjne. Całość otoczona metalowymi przęsłami na murowanym podmurowaniu.
Opis kontekstów historycznych: Pierwsza cerkiew prawosławna w Perespie istniała w 1573 r. i była drewniana. W 1596 r. zamieniona na grekokatolicką. W jej miejsce, w latach 1807 -1827 powstała nowa, tym razem murowana cerkiew z fundacji Rafała Horodyńskiego, starosty pasierbowskiego i konfederata barskiego. Po 1863 r. zamknięta. W 1875 r. zamieniona na prawosławną. Spalona w 1877 r., została odbudowana w 1878 r. Od 1919 r. funkcjonuje jako kościół rzymsko – katolicki p.w. Michała Archanioła. W 1923 r. erygowano tu parafię rzymskokatolicką. W czasie II wojny w latach 1939 -1944 świątynię spustoszono i zamieniono na cerkiew prawosławną. W 1944 r. ponownie zamieniona na kościół.
We wnętrzu w ołtarzu głównym: ikona na desce Matka Boska z Dzieciątkiem z XVIII w. w sukience też z tego okresu i ikona Michał Archanioł z ok. poł. XVIII w. z jedenastoma scenami ilustrującymi dzieje jego legendy. W ołtarzach bocznych obrazy dwóch nierozpoznanych świętych z XVIII w. Ołtarz główny i ołtarze boczne są nowsze od znajdujących się w nich obrazów. Ponadto znajduje się tu tablica żeliwna fundacyjna z datą 1807- rozpoczęcie budowy oraz nowa ambona z sześcioma XVII/XVIII w. ikonami: Najświętszej Mari Panny, Michała Archanioła i czterech ewangelistów. Świątynia i jej otoczenie są śladem wielokulturowości i różnych religii tych stron.
Województwo: lubelskie
Gmina: Tyszowce